🌿 Uwierz w Siebie – I Zostań Tu na Dłużej
Kiedy piszę te słowa, myślę właśnie o Tobie. O kimś, kto – tak jak ja – czuje, że natura jest czymś więcej niż tylko tłem życia. O kimś, kto czuje zioła sercem. Kto widzi w nich spokój, siłę, sens. Czuję, że jesteś moją bratnią duszą. Nie jesteś tu przypadkiem – jesteś tu, bo to miejsce jest też Twoje.
Pisząc tego bloga, każdego dnia uczę się na nowo, że najważniejsze, co możemy zrobić dla siebie i dla innych, to nie rezygnować z siebie. Nawet wtedy, gdy jest trudno. A może właśnie wtedy szczególnie nie rezygnować.
Ziołolecznictwo to nie tylko moja pasja – to też moja droga zawodowa. Ukończyłam kierunek Zielarz-Fitoterapeuta, ale zanim to się stało, długo wsłuchiwałam się w ten cichy głos, który podpowiadał mi, że chcę być bliżej natury. Że to właśnie wśród zapachu suszonych liści, w ciepłych naparach i w dawnych ludowych recepturach znajdę coś, co od zawsze było moje.
Kiedy zaczynałam pisać o ziołach, czułam się trochę jak ktoś, kto idzie pod prąd. W świecie, gdzie wszystko ma być szybkie, skuteczne, gotowe na już – ja wracałam do liści, kwiatów, zapachów. Do ciepłej herbaty z pokrzywy, do mięty na zmęczony żołądek, do lawendy na niespokojne serce. I do ludzi – takich jak Ty – którzy też chcą czegoś więcej.
Ziołolecznictwo to nie tylko wiedza. To styl życia. To codzienne wybieranie tego, co prawdziwe. To przypominanie sobie, że natura wie. Że ciało wie. Że dusza wie. Tylko trzeba się zatrzymać, posłuchać i zaufać.
Ale żeby to zrobić – trzeba uwierzyć w siebie.
Bo ile razy zrezygnowałaś, zanim spróbowałaś? Ile razy ktoś powiedział Ci, że to bez sensu, że się nie uda, że po co Ci to? Mnie też to mówiono. Że “zioła to zabobon”, że “na tym się nie zarobi”, że “nikogo to nie interesuje”. A jednak jesteś tu. Czytasz. A ja piszę. I obie wiemy, że to ma sens.
Bo zioła są jak my – delikatne, ale silne. Potrzebują słońca i czasu. I choć nie krzyczą, to działają. Uzdrawiają. Koją. Oczyszczają. Wzmacniają. I przypominają: nie musisz być perfekcyjna. Masz być prawdziwa.
I właśnie dlatego piszę ten blog – dla Ciebie. Dla każdej osoby, która szuka, która się waha, która nie wie, czy warto. Warto. Nie poddawaj się. Jeśli coś Cię woła – idź za tym. Jeśli czujesz, że Twoje miejsce jest bliżej natury, bliżej siebie, bliżej tego, co ciche i mądre – to jesteś w domu.
Może chcesz nauczyć się, jak robić własne herbatki. Może chcesz wiedzieć, co pomoże Ci na sen, na nerwy, na trawienie. A może po prostu potrzebujesz kogoś, kto powie Ci: jesteś ważna. I to wszystko jest okej. Jesteś tu mile widziana. Tak po prostu. Ze wszystkim, co masz – i z tym, czego Ci brakuje.
Ten blog będzie właśnie o tym – o prostych rzeczach, które mają wielką moc. O ziołach i ich właściwościach. O domowych recepturach, maściach, naparach i kadzidłach. O tym, jak mądrze wspierać ciało i ducha, dzień po dniu, zgodnie z rytmem natury.
Pisząc ten blog, spełniam swoje marzenie. Każdy artykuł, każdy wpis, każda odpowiedź na Twój komentarz – to mój sposób, żeby powiedzieć: nie jesteś sama. I że można żyć inaczej. Spokojniej. Wolniej. Mądrzej. Z miłością.
Wiesz, czasem życie jest jak burza. Chaos, lęk, niepewność. Ale zioła uczą mnie czegoś ważnego – że nie trzeba czekać, aż przestanie padać. Można nauczyć się tańczyć w deszczu. I Ty też możesz. Nawet jeśli wszystko w Tobie mówi “nie dam rady”, to znajdź ten mały głosik, który szepcze “spróbuj”. I idź za nim.
Bo Ty naprawdę możesz. Możesz stworzyć ogród, nawet na balkonie. Możesz zrobić herbatę, która ukoi duszę. Możesz stworzyć życie, które będzie Twoje – nie według cudzych oczekiwań, tylko według Twojego serca.
Czasem największą odwagą nie jest zrobienie czegoś spektakularnego. Czasem największą odwagą jest po prostu – nie poddanie się. Pisanie bloga o ziołach nie zawsze jest łatwe. Ale daje mi siłę. I daje ją też Tobie. Wiem to, bo mi piszesz. Bo wracasz. Bo jesteś.
Więc proszę Cię – uwierz w siebie. Tak, jak ja musiałam uwierzyć. Nie dla sławy, nie dla pieniędzy, ale dla siebie. Dla tej małej dziewczyny we mnie, która zawsze wiedziała, że zioła to coś więcej. I dla tej w Tobie, która być może właśnie tego teraz potrzebuje.
Niech ten blog będzie miejscem, do którego chce się wracać. Gdzie herbata smakuje lepiej, a serce bije spokojniej. Gdzie uczymy się razem – nie tylko o ziołach, ale o życiu. I o sobie.
Z miłością i wdzięcznością,
Weronika 💚
